Do Laury

Księżyc zza ciemnej wyszedł dąbrowy

I droga moja daleka

Przez popielatych ruin parowy

Jadę, bo Laura mnie czeka



Co powiem, Lauro, gdy moja głowa

Ku twoim ustom się schyli

Niech twoja pamięć dobrze zachowa:

Odtąd będziemy tak żyli

Odtąd będziemy tak żyli



W darze weź ptaki i zobacz gwiazdy,

Miej uśmiech na powitanie

Tylko pamiętaj: powie dzień każdy

Kto z nas być wolnym przestanie

Kto z nas być wolnym przestanie



Komu dziejowe smutne rozstaje

Gdzie upiór zaprasza w gości,

Nam drogocenna cnota zostaje

Co dzień zdobytej wolności



Tysiąc w okowach własnych poleżę

I serca swoje zatruje

Ale ty wierzaj, że ja zwyciężę,

Więc próbuj, jak ja próbuję

Więc próbuj, jak ja próbuję



W darze weź ptaki i zobacz gwiazdy,

Miej uśmiech na powitanie

Tylko pamiętaj: powie dzień każdy

Kto z nas być wolnym przestanie

Kto z nas być wolnym przestanie